Ten kraj zaskakuje różnorodnością. Niezwykłą mozaikę krajobrazową tworzą ogromne szczyty Wielkiego Kaukazu na północy kraju i nieco niższe Małego Kaukazu na południu. Między górami rozciągają się rozległe doliny, znane m.in. z uprawy winorośli w regionie Kachetii, a sąsiaduje z nimi wybrzeże Morza Czarnego z pięknymi plażami o piaszczystym, żwirowym i kamienistym podłożu.

Jeśli to wyjątkowe ukształtowanie terenu połączymy z bogatą historią, kulturą i tradycją, to śmiało możemy zaryzykować stwierdzenie, że w Gruzji każdy podróżnik znajdzie coś dla siebie. To miejsce pełne przygód, dobrego wina i serdecznych ludzi.

Wino, taniec i śpiew

Gruzini słyną z gościnności, a odwiedzający szybko przekonają się, że supra – tradycyjna, wielogodzinna uczta – to nie tylko posiłek, ale prawdziwe święto życia. Różnorodna kuchnia, lokalne wina – produkowane od ponad 8 tys. lat oraz zabytki, których gros wpisane jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO tworzą niepowtarzalną atmosferę, której próżno szukać gdzie indziej. Tu każdy zakątek ma swoją historię i wyjątkowy urok.

Wybierając się do Gruzji, koniecznie trzeba odwiedzić Tbilisi z klimatycznym Starym Miastem, twierdzą Narikala i nowoczesną architekturą czy pełne naturalnych skarbów Kutaisi. Miłośnicy trekkingu docenią to, co oferują szlaki Kaukazu – tutejsze przełęcze, zbocza i doliny zapierają dech w piersiach, a legendarny klasztor Gergeti jest najlepszą nagrodą za trudy wspinaczki. Będąc w Gruzji, koniecznie trzeba spróbować wina. Z winnic i tradycyjnych piwniczek, w których można podejrzeć starożytną metodę produkcji wina, słyną Kachetia oraz Imeretia. Z kolei tych, którzy chcą odpocząć w pięknych okolicznościach przyrody, z pewnością zachwyci Batumi i wybrzeże Morza Czarnego z klimatycznymi kurortami. Na miłośników historii czeka Swanetia – istny skarbiec Gruzinów z kilkusetletnimi wieżami obronnymi, wykuty w skałach klasztor Dawit Garedża czy starożytne miasto Upliscyche.

Gruzja to kraj, gdzie każda uczta zamienia się w rytuał, a muzyka i taniec opowiadają historie przodków w taki sposób, że nie można oderwać oczu ani przestać słuchać. Lokalna kuchnia, z takimi przysmakami jak chinkali i chaczapuri, zachwyca prostotą i smakiem. Warto też zwrócić uwagę na gruziński alfabet – piękne, unikalne litery są prawdziwym symbolem tego kraju.

Smakuj życie

Gruzja to kraj na wyciągnięcie ręki. Pobyt do 90 dni nie wymaga wizy. Samoloty do Kutaisi regularnie wylatują z Warszawy, Poznania, Katowic i Krakowa, a do Tbilisi z Warszawy. Ceny biletów są atrakcyjne.

Po kraju najlepiej poruszać się marszrutkami, taksówkami lub samochodem. Baza noclegowa, na którą składają się hotele, domy gościnne czy apartamenty, jest rozbudowana. Waluta to lari gruzińskie. Podczas pobytu warto mieć ze sobą gotówkę, choć karty płatnicze są coraz powszechniejsze.

Najlepszy moment na podróż do Gruzji? Każdy! Lato to czas górskich wędrówek, jesień jest idealna na odwiedziny w winnicach, zimą warto zatrzymać się w ośrodkach narciarskich, a wiosną zregenerować, korzystając z licznych źródeł mineralnych.

W Gruzji codzienność staje się świętem, a święto codziennością. Niezależnie od tego, czy szukasz przygody, kulinarnych doznań, czy chcesz się zanurzyć w niezwykłej kulturze, ten kraj odpowie na twoje potrzeby. Odwiedź Gruzję i przekonaj się, jak wspaniale smakuje tu życie.

Gruzja to kraj pełen kontrastów. Stolica – Tbilisi – zachwyca orientalną atmosferą, wijącymi się uliczkami i śladami wielowiekowej historii. Kutaisi kusi spokojniejszym rytmem, bliskością natury i unikatowymi zabytkami wpisanymi na listę UNESCO. A Batumi? To zupełnie inna twarz Gruzji – nowoczesna i otulona czarnomorską bryzą. Wspólnie tworzą trio, które trzeba odkryć.

Tbilisi – serce Gruzji i tygiel kultur

Stolica Gruzji, której historia liczy ponad 1500 lat, zachwyca różnorodnością – obok XIX-wiecznych kamienic z kolorowymi, drewnianymi balkonami zdobionymi koronkowymi ornamentami stoją nowoczesne szklane mosty, a wąskie uliczki starego miasta prowadzą do modnych kawiarni, klimatycznych winiarni i galerii sztuki. Nad wszystkim góruje twierdza Narikala, do której można wjechać kolejką linową – rozciągająca się stąd panorama Tbilisi to absolutny must see.

Po zwiedzaniu warto zanurzyć się w słynnych łaźniach siarkowych w dzielnicy Abanotubani, a wieczorem dać się porwać nocnemu życiu – w otwartych do późnych godzin barach, klubach i restauracjach spróbujecie lokalnych win i tradycyjnych potraw.

Stolica ma w sobie niezwykłą energię: jest dynamiczna, wielokulturowa, ale jednocześnie pełna tradycji i autentyczności. To sprawia, że podróżnicy często zakochują się w niej od pierwszego pobytu.

Kutaisi – spokój, historia i natura

Kutaisi, jedno z najstarszych miast świata i drugie co do wielkości miasto Gruzji, to miejsce, w którym przeszłość splata się z codziennym, spokojnym rytmem życia. Spacer po centrum prowadzi wzdłuż rzeki Rioni. Tradycyjny targ sąsiaduje tutaj z eleganckimi kawiarniami. Symbolami miasta są katedra Bagrati oraz klasztor Gelati – oba wpisane na listę UNESCO i uznawane za perły architektury sakralnej Gruzji.

Jednocześnie miasto stanowi świetną bazę wypadową. W niewielkiej odległości znajdują się malownicze kaniony Martvili i Okatse, idealne na rejs łódką lub trekking po wiszących mostach, Jaskinia Prometeusza z bajkowymi naciekami i podświetlanymi korytarzami oraz wodospady, górskie doliny i winnice regionu Imeretii. To świetna okazja, by spróbować lokalnych win.

Batumi – czarnomorski kurort pełen kontrastów

Nowoczesne wieżowce i neonowe bulwary mieszają się tu z subtropikalnymi parkami i plażami. Batumi, miasto portowe nad Morzem Czarnym i główny port starożytnego Jedwabnego Szlaku, ma klimat wakacyjnego kurortu, ale także bogate oblicze kulturowe – od gruzińskich tańców po futurystyczną architekturę i słynny ogród botaniczny – z ponad 5000 gatunków roślin.

Do Batumi przyciągają turystów historyczne centrum z wąskimi uliczkami i kolorowymi budynkami, klimatyczne kawiarnie, w których można się zatracić na wiele godzin, 7-kilometrowa promenada biegnąca wzdłuż brzegu i piękne plaże. To miasto, które nigdy nie zasypia.

City break w Gruzji to podróż przez trzy zupełnie różne światy – od pełnego życia Tbilisi, przez historyczne i spokojne Kutaisi, aż po nadmorskie Batumi tętniące wakacyjną energią. Każde z tych miast pokazuje inne oblicze kraju, który łączy tradycję z nowoczesnością i gościnność z niepowtarzalnym klimatem. Szukacie już wolnych terminów na wyjazd? I słusznie!

Gdy Bóg stworzył świat, postanowił podzielić ziemię między narodami. Te ustawiły się w długiej kolejce, a na jej końcu znaleźli się Gruzini. Przyszli do Boga ostatni, bo po drodze podziwiali nowo stworzony świat, biesiadowali, pili wino i wznosili toasty. Postawę szczęśliwych i uśmiechniętych Gruzinów docenił Bóg, przekazując im wyjątkowy kawałek ziemi, który zamierzał zostawić sobie. "Ludzie zawsze będą ją podziwiać" – zapowiedział i tak też się stało. Każdemu, kto choć raz odwiedził Gruzję, na zawsze zostają w pamięci zapierające dech w piersiach krajobrazy.

Wymagające szczyty i spokojne wybrzeże

Słysząc Gruzja, widzimy Kaukaz, najwyższe góry w Europie, osiągające wysokość 5000 metrów. W Gruzji można eksplorować zarówno szczyty Wielkiego Kaukazu, jak i biegnącego równolegle Małego Kaukazu. Wyzwanie to nie lada. Uszba w Swanetii, Chwamli w Racza-Leczchumi czy Mkinwarcweri w Mccheta-Mtianeti, znany jako Kazbegi, potrafią stawiać opór nawet najbardziej doświadczonym wspinaczom.

Kaukaz to dom dla wielowiekowych wiosek. Miasto Stepancmida, czyli Kazbegi z kultowym kościołem Gergeti, to doskonała baza wypadowa dla alpinistów. Koniecznie spróbujcie szybowania na paralotni z widokiem na szczyt Kazbegi. Kamiennymi wieżami usiane jest Uszguli w Swanetii, jedna z najwyżej położonych stale zamieszkałych osad w Europie (2000 m n.p.m.). Z kolei Cziora to jedna z najbardziej malowniczych wiosek regionu Racza.

Gruzja kojarzy się także z pięknym wybrzeżem Morza Czarnego. Plaże są tu zróżnicowane: kamieniste występują w Batumi, a piaszczyste w Ureki. Na nudę nie można narzekać: nurkowanie, żeglowanie, rejsy – każdy znajdzie coś dla siebie. Co ciekawe, ruszając w głąb Adżarii, można pochodzić po górskich szlakach. Góry zaczynają się tuż za wybrzeżem.

Kaniony, wodospady, jaskinie

Na terenie Gruzji znajdują się aż 94 naturalne obszary chronione, zajmujące 11,5 proc. powierzchni kraju, w tym 13 parków narodowych. W Parku Narodowym Lagodechi czekają dziewicze lasy bukowe i grabowe oraz spektakularne widoki na dolinę Alazani i góry Kaukazu.

Wyjątkowo prezentuje się Park Narodowy Waszlowani – stojąc pośrodku półpustyni, można podziwiać ośnieżone szczyty Kaukazu. To raj dla obserwatorów ptaków.

Z kolei miłośnicy wędrówek doskonale odnajdą się w Parku Narodowym Bordżomi-Charagauli, jednym z najbardziej malowniczych zakątków Kaukazu. Górskie krajobrazy hipnotyzują. Park organizuje wędrówki o różnym stopniu trudności, także zimą i na rakietach śnieżnych.

Chcecie doświadczyć więcej? Odwiedźcie kanion Okace z jednym z najwyższych w Gruzji wodospadem Kinczcha, do którego prowadzi szlak biegnący klifem. Z miasta portowego Poti można dotrzeć do Parku Narodowego Kolchidy, zwanego "gruzińską Amazonią". Uroki dolin rzek Czuria i Piczori, a także jeziora Paliastomi i Złotego Jeziora warto odkrywać z perspektywy łódki, kajaka czy pontonu. Z kolei region Imeretia słynie z fascynujących jaskiń. W labiryncie ciągnącym się pod górą Sataplia znajdują się skamieniałe ślady dinozaurów datowane na 120 mln lat. Jaskinia Nawenachewi ma wysokość 250 metrów, a Jaskinia Muchura słynie z trzech kaskadowych wodospadów i dwóch jezior.

Szukasz miejsca, które otuli cię dziką i zjawiskową przyrodą? Gruzja to najlepszy adres!

Supra to dużo więcej niż wspólny posiłek – to uroczysty rytuał biesiadowania, który jednoczy ludzi przy stole. To serce gruzińskiej kultury. Rytuał, w którym każdy z uczestników ma określone miejsce i rolę do odegrania. Zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie stół, który ugina się od jedzenia. Wokół siedzą ludzie – rodzina, przyjaciele, goście. Wino leje się do kielichów, a o toasty dba tamada, który w kilku słowach potrafi zgromadzonych rozbawić lub wzruszyć. Widzicie to? Doskonale! A jeśli chcecie tego doświadczyć na własnej skórze, musicie wybrać się do Gruzji. Takie uczty organizuje się tylko tam.

Pyszne potrawy i wino

Rytm suprze nadają toasty. Tamada, mistrz ceremonii, wygłasza często długie, pełne poezji i mądrości mowy, a pozostali mu odpowiadają, dzieląc się swoimi refleksjami. Supra potrafi trwać godzinami.

Co pojawia się na stole? Chinkali – duże, ręcznie lepione sakiewki, wypełnione soczystym farszem mięsnym z dodatkiem bulionu i aromatycznych przypraw, pochodzące z górskich regionów Kaukazu . Chaczapuri – placek drożdżowy z serem. W zależności od regionu jest serwowany w różny sposób, a najbardziej znane odmiany to Adżaruli – w kształcie łódki, z serem, jajkiem i masłem, Imeruli – z serem w środku i Megruli – z serem w środku i na wierzchu. Skoro już jesteśmy przy serach, to do chaczapuri najlepiej pasuje pochodzący z Imeretii Imeruli, tradycyjny biały ser wytwarzany z mleka krowiego. W Gruzji jada się również sulguni – solankowy ser podpuszczkowy, tenili – odmianę sera sznurkowego i Dambalchaczo – ser pleśniowy.

Gruzini nie stronią od warzyw. Pchali to pasty ze zmielonych warzyw doprawionych orzechami włoskimi, octem, cebulą i przyprawami. Najczęściej przygotowuje się je z bakłażana, szpinaku, buraka lub fasoli. W gruzińskich sałatkach znajdziemy świeże pomidory, ogórki i orzechy włoskie.

Co więcej, Gruzja to jeden z pierwszych narodów, który produkował miód. Słodkim nektarem Gruzini rozkoszowali się już ponad 5000 lat temu.

Na stole nie może zabraknąć wina. Delektowanie się gruzińskim jedzeniem bez gruzińskiego wina jest… no cóż, niezbyt gruzińskie. Gruzja to kolebka wina, a miejscowa tradycja winiarska liczy sobie ponad 8000 lat. Więcej na temat tego trunku znajdziecie w kolejnym artykule.

Nowe podejście do tradycji

W Gruzji każdy posiłek, przygotowywany w dowolnym miejscu, jest wyjątkowy. Tradycyjnych dań kuchni gruzińskiej można spróbować w wielu restauracjach w Tbilisi, Kutaisi czy Batumi. Co ciekawe, smaki cały czas się zmieniają, a szefowie kuchni nie boją się eksperymentować. Kilka popularnych restauracji w Tbilisi oferuje np. kuchnię abchaską połączoną z kuchnią megrelską z zachodniej Gruzji.

Współczesna Gruzja to kraj otwarty na świat. W Tbilisi czy Batumi znajdziecie restauracje serwujące dania kuchni międzynarodowej, od włoskiej pizzy po azjatyckie specjały.

W Gruzji wschód spotyka się z zachodem, a tradycja z innowacją. Tu słowo gościnność nabiera zupełnie nowego znaczenia. Czy może być coś smaczniejszego i piękniejszego?

Być w Gruzji i nie sięgnąć po wino, to jak pojechać do Włoch i nie spróbować makaronu. Gruzińskie wino to więcej niż trunek. To opowieść o tysiącach lat tradycji, niezwykłej gościnności i wyjątkowych chwilach spędzanych przy suto zastawionym stole. Każda otwarta butelka to okazja do nawiązania relacji.

Tysiące lat tradycji

Gruzja to kolebka wina. To na jej terenach archeolodzy odkryli najstarsze, pochodzące sprzed 8000 lat ślady jego produkcji. Używane do fermentacji i dojrzewania trunku, zakopywane w ziemi gliniane amfory kwewri również dziś pozostają podstawą gruzińskiego winiarstwa. Gruzini wierzą bowiem, że to właśnie ziemia dodaje winu duszy. Zamknięte na wiele miesięcy białe wina nabierają bursztynowego odcienia, a czerwone stają się gęste i mocne.

Co ważne, gruzińska tradycja winiarska cały czas ewoluuje, a kolejne pokolenia dokładają do tego procesu swoją "kiść" innowacji. W Gruzji uprawia się ponad 500 niespotykanych nigdzie indziej odmian winogron. To m.in. szczep Saperavi, z którego powstaje czerwone, mocne i głębokie w smaku wino, Rkatsiteli – wina białe, często bursztynowe, wytrawne, czy Mtsvane – aromatyczne, kwiatowe, lekkie.

Gruzińskie wino to ważna część narodowej kultury. Poszczególne litery gruzińskiego alfabetu odwzorowują kształt winorośli. Co więcej, nie ma spotkania bez tego trunku. Wino towarzyszy suprom, a więc tradycyjnym biesiadom, obrzędom, rodzinnym spotkaniom czy narodowym świętom.

Na winnym szlaku

Gruzja może poszczycić się dziewięcioma regionami winiarskimi, a każdy charakteryzuje się innymi warunkami klimatycznymi oraz glebowymi. Kachetia, kraina zielonych dolin i główny region winiarski, w którym znajduje się najwięcej winnic i rodzinnych piwniczek, słynie z wysokiej jakości win musujących. W Imeretii, najstarszym regionie winiarskim Gruzji – to tutaj odkryto początki gruzińskiej tradycji winiarskiej – powstaje popularne Cycka-Colikauri. Z kolei wina z regionu Racza-Leczchumi mają wysoką zawartość cukru i wysoką kwasowość.

Możliwości rozkoszowania się smakiem gruzińskich win są niemal nieograniczone. Trunek jest podawany w licznych barach winnych i restauracjach, a winnice chętnie zapraszają zainteresowanych do degustacji. W Telavi znajduje się mnóstwo lokalnych winiarni, podobnie zresztą w Signagi, zwanym miastem miłości, które zachwyca widokiem na dolinę Alazani. Z kolei w Tbilisi powstaje coraz więcej winiarni miejskich i barów, w których wino łączy się z nowoczesnym podejściem do kuchni.

Najlepszym czasem na wizytę w gruzińskich winnicach jest jesień, kiedy to w całym kraju trwa winobranie i odbywają się festiwale wina. Warto zatrzymać się w gospodarstwach agroturystycznych, gdzie nie tylko można spróbować trunku, ale też uczestniczyć w zbiorach winogron czy poznać proces produkcji wina. Pamiętajcie, że butelka dobrego wina to doskonała pamiątka z podróży.

Każdy kieliszek gruzińskiego wina to historia ludzi, którzy od pokoleń pielęgnują winiarską tradycję. To zaproszenie do wspólnego stołu, do rozmowy, do celebrowania życia. Gruzińskie wino to więcej niż trunek, to doświadczenie, które zostaje w sercu na długo po powrocie z podróży.

Kąpiele lecznicze mają w Gruzji długą historię. Pierwsze łaźnie działały tu już ok. I wieku, a w epoce carskiej i czasach radzieckich takie uzdrowiska jak Bordżomi czy Ckaltubo przeżywały złoty wiek. Co więcej, tradycja łaźni siarkowych w stolicy kraju – Tbilisi jest żywa do dziś. To właśnie gorące źródła dały początek jej nazwie – tbili oznacza ciepły. W Gruzji znajduje się aż 2000 źródeł mineralnych i termalnych.

Wieki uzdrawiania

Najpopularniejszym gruzińskim uzdrowiskiem jest wspomniane już Bordżomi (w rejonie Samchce-Dżawachetia). Słynie z wody mineralnej, która pochodzi z liczącego 1500 lat źródła wulkanicznego i zawiera ponad 60 różnych związków mineralnych. W miejscowym parku zdrojowym można napić się wody prosto ze źródła, a liczne sanatoria i hotele SPA oferują cały wachlarz leczniczych zabiegów.

Położony w zachodniej Gruzji, niedaleko Kutaisi kurort Ckaltubo słynie z wód radonowych. W czasach ZSRR przyjeżdżali tu dygnitarze z całego bloku wschodniego. Dziś dawne sanatoria – piękne, monumentalne budynki – zamieniają się w nowoczesne ośrodki SPA.

W malowniczym Sarime w Imeretii wykorzystywane w balneoterapii źródła mineralne w doskonały sposób uzupełniają otaczające góry. Czyste powietrze, cisza i spokój tylko wzmacniają efekty zabiegów.

Od wieków turyści przybywają też do Niunsi, słynącego nie tylko z wód mineralnych, ale i z wyjątkowego, leśnego mikroklimatu. Zainteresowaniem Gruzinów cieszą się również Likani czy Abasha. Na wybrzeżu Morza Czarnego (Batumi, Kobuleti) coraz częściej pojawiają się hotele SPA, które łączą klimat nadmorskiego kurortu z ofertą wellness. Z kolei z leczniczych właściwości piasków magnetycznych słyną kurorty Ureki i Grigoleti, podobnie jak z pięknych, szerokich plaż

Mówiąc o gruzińskich uzdrowiskach, nie można zapominać o Tbilisi. W historycznym centrum stolicy – dzielnicy Abanotubani płyną naturalne ciepłe źródła siarkowe, które leczą gości z całego świata począwszy od V wieku. Tradycyjne łaźnie siarkowe to nie tylko miejsce relaksu, ale też ważny element kultury – spotkań towarzyskich i rytuałów oczyszczających.

Więcej niż SPA

Oferta gruzińskich uzdrowisk jest niezwykle bogata. Poza zabiegami balneologicznymi turyści mogą korzystać z wachlarza masaży, terapii relaksacyjnych, basenów termalnych i saun. To sprawia, że Gruzja staje się ważnym kierunkiem turystyki medycznej. Przyciąga zarówno kuracjuszy, jak i osoby, które szukają luksusowego wypoczynku w dobrej cenie.

Największe atuty? Naturalne bogactwo Gruzji, w tym lecznicze źródła oraz otoczenie – majestatyczny Kaukaz, wybrzeże Morza Czarnego, żyzne doliny. Nie bez znaczenia jest również gruzińska kultura i kuchnia, w tym legendarna gościnność oraz pyszne potrawy i doskonałe wino serwowane m.in. podczas słynnej supry. Za Gruzją przemawia także autentyczność. Tradycje balneoterapii kultywuje się tu w niemal niezmienionej formie zarówno w historycznych łaźniach, jak i luksusowych hotelach wellness.

SPA w Gruzji to wyjątkowe doświadczenie. To idealny wybór dla tych, którzy chcą zadbać o zdrowie, odpocząć i jednocześnie poznać bogatą kulturę tego niezwykłego kraju.

Korzenie gruzińskiej cywilizacji sięgają daleko wstecz. To tutaj, niedaleko Tbilisi, odnaleziono szczątki uważane za jedne z najstarszych dowodów obecności człowieka w Europie – czaszki sprzed ponad 1,8 mln lat, odkryte w Dmanisi. Z kolei w starożytności ziemie te należały do Królestwa Kolchidy – znanego z mitologii greckiej celu wyprawy Jazona i Argonautów po złote runo.

Perły chrześcijaństwa

Na krajobraz kulturowy Gruzji mocno wpłynęło – przyjęte w 337 roku – chrześcijaństwo. Liczne katedry i klasztory zachwycają architekturą i rozmachem – od zespołu klasztornego Gelati w Imeretii, przez surowe piękno Dawit Garedża w Kachetii, po Filar Kacchi, wapienny monolit, na szczycie którego stoją niewielkie kościoły.

Średniowieczna Gruzja to również kraina kamiennych wież obronnych, rozsianych po górskich wioskach Tuszetii. Spacerując dziś po Dartlo czy Omalo, nietrudno poczuć ducha dawnych czasów. Równie silnie przemawia do wyobraźni Wardzia – wykute w skałach miasto.

Dziś kraj z dumą pielęgnuje swoje skarby, czego przykładem jest odrodzenie średniowiecznej osady obronnej Muco. Położona na skalistym zboczu, jest jednym z najczęściej odwiedzanych i najbardziej symbolicznych punktów na kulturowej mapie Gruzji.

Cuda z listy UNESCO

Gruzja może poszczycić się silną reprezentacją na listach światowego dziedzictwa UNESCO. To wspomniany już zespół klasztorny Gelati, jeden z największych średniowiecznych klasztorów prawosławnych na świecie, czy też kompleks zabytkowych kościołów Mcchety, na który składa się klasztor Dżwari, katedra Sweticchoweli i klasztor Samtawro. UNESCO doceniło również górski krajobraz Górnej Swanetii ze średniowiecznymi wioskami i kamiennymi wieżami oraz Uszguli, jedną z najwyżej położonych, stale zamieszkanych osad w Europie.

Przebywając w Gruzji i uczestnicząc w suprze, można usłyszeć gruziński śpiew polifoniczny, który UNESCO umieściło na liście arcydzieł niematerialnego dziedzictwa ludzkości. A skoro już mówimy o suprze, to nie możemy zapominać o winie. Na liście UNESCO znajduje się gruzińska metoda produkcji wina w glinianych amforach kwewri.

Na prestiżową listę trafiły również gruziński alfabet oraz gruzińskie zapasy czidaoba, starożytna forma sztuki walki z elementami muzyki, tańca i specjalnego ubioru czocha.

Na gruzińskim afiszu

Bogate dziedzictwo kulturowe jest dziś w Gruzji z powodzeniem kontynuowane – ulice Tbilisi dosłownie tryskają twórczą energią. Festiwale muzyczne i filmowe, pokazy mody czy targi sztuki są doceniane na arenie międzynarodowej. A undergroundowa dusza stolicy kraju uwidacznia się na licznych muralach.

Na uwagę zasługuje również nowe podejście do tradycyjnych gruzińskich smaków, o czym można się przekonać m.in. w licznych restauracjach i barach w Tbilisi.

Chcąc lepiej poznać kulturalne dziedzictwo Gruzji, warto odwiedzić m.in. Muzeum Narodowe Gruzji, Skansen Etnograficzny w Tbilisi, Muzeum Sztuk Pięknych czy Galerię Narodową.

Gruzja to kraj, w którym tradycja wciąż żyje – w muzyce, tańcu, kulinariach i przede wszystkim w ludzkich sercach. Bo choć jego dzieje sięgają prehistorii, kultura pozostaje dynamiczna, otwarta i bliska każdemu, kto zechce ją poznać.

Wyobraźcie sobie, że jesteście na jednym z gruzińskich stoków. Pod nartami przyjemnie skrzypi śnieg, a przed waszymi oczami rozciąga się panorama majestatycznych szczytów Kaukazu. Rozglądacie się i jesteście mile zaskoczeni – na stoku nie ma tłumów, są za to nowoczesne wyciągi i doskonale przygotowane trasy. Zjeżdżacie raz za razem, by na koniec skierować swoje kroki do miejsca, w którym doświadczacie słynnej gruzińskiej gościnności. Czujecie zapach wyciągniętego z pieca chaczapuri i głębię smaku miejscowego wina? Słyszycie rozmowy, śmiech i wszechobecną muzykę? To wszystko tworzy klimat, dzięki któremu wasza zimowa wyprawa nabiera nowego wymiaru.

I jeszcze jedno! Czy wiecie, że Gruzja to jeden z niewielu krajów na świecie, który oferuje heliskiing. Narciarze i snowboardziści są transportowani helikopterem na szczyt skąd pod czujnym okiem licencjonowanych przewodników zjeżdżają poza wyznaczonymi trasami.

Idzie nowe: Mestia i Goderdzi

Gruzja może poszczycić się czterema prężnie działającymi ośrodkami narciarskimi. W słynącej z wysokich gór – znajdują się tu 4 z 10 najwyższych szczytów Kaukazu i głębokiej pokrywy śnieżnej utrzymującej się od grudnia do kwietnia Swanetii znajduje się Mestia. Działają tu dwa ośrodki narciarskie: zalesiony Hacwali (1428–2348 m n.p.m.) i Tetnuldi (2265–3160 m n.p.m.) o bardziej alpejskim charakterze. Pierwszy oferuje 7 km tras i 4 wyciągi, drugi – 12 km tras i 5 wyciągów. W obu ośrodkach spróbujecie heliskiingu, a w Hacwali także jazdy nocnej.

Na zachodzie kraju, cztery godziny jazdy od nadmorskiego Batumi, na wysokości 1724–2364 m n.p.m. położone jest Goderdzi. Śnieg utrzymuje się tu od listopada do kwietnia. Goderdzi oferuje narciarzom i snowboardzistom 8 km doskonale przygotowanych tras obsługiwanych przez 3 nowoczesne wyciągi, a także możliwość jazdy poza wyznaczonymi trasami. Ośrodek zachwyca spektakularnymi krajobrazami i dziewiczymi górskimi lasami.

Siła tradycji: Guduari i Bakuriani

W samym sercu Kaukazu, otoczony najwyższymi szczytami w Europie, leży największy i najpopularniejszy ośrodek narciarski w Gruzji – Gudauri (1989–3276 m n.p.m.). Sezon narciarski trwa tu od połowy grudnia do połowy kwietnia. Guduari oferuje aż 39 km tras i 18 wyciągów. Tu spróbujecie nocnej jazdy i heliskiingu, a także – gdy już zmęczą was zjazdówki – narciarstwa biegowego czy bardziej ekstremalnych aktywności w snowparku. Na terenie ośrodka działa szkoła narciarska.

Na północnym zboczu pasma Trialeti, 180 km od Tbilisi leży pierwszy ośrodek narciarski w Gruzji – działający od 1932 r. Bakuriani (1641–2702 m n.p.m.). To tu narodziła się legenda wybitnego skoczka narciarskiego Koby Cakadze. Bakuriani oferuje alpejskie trasy narciarskie (łącznie 25 km obsługiwanych przez 17 wyciągów), trasy biegowe i możliwość jazdy na sankach. Ośrodek podzielony jest na trzy obszary: Didweli, Kochta i Mitarbi. Górna stacja Didweli położona jest na wysokości 2702 m n.p.m. – rozciąga się stąd jeden z najbardziej niesamowitych widoków na świecie. Tu doświadczycie jazdy nocnej. Kochta położona jest na wysokości 2157 m n.p.m. i oferuje 3,1 km tras obsługiwanych przez wyciąg krzesełkowy. Nowy teren narciarski – Mitarbi oferuje 7 tras o łącznej długości 10 km.

Do wszystkich ośrodków narciarskich w Gruzji można z łatwością dotrzeć, korzystając z nowoczesnego systemu sprzedaży biletów SKIDATA.

Narty w Gruzji to nie tylko sport, to podróż w głąb kultury i niezwykłych krajobrazów. Jeśli szukasz czegoś wyjątkowego, spakuj sprzęt i ruszaj na Kaukaz. Tutaj każdy zjazd jest przygodą, a każda chwila po nim – świętem życia.